Koprodukcja a ekonomia społeczna. Alternatywa rozłączna czy komplementarność?
Co-production vs. social economy. Exclusive disjunction or complementarity?

do pobrania/download PDF

Dawid Sześciło
Zakład Nauki Administracji, Wydział Prawa i Administracji
Uniwersytet Warszawski
ul. Oboźna 6/8, 00-332 Warszawa
e-mail: dawid.szescilo(at)uw.edu.pl

DOI: 10.15678/ES.2015.1.06

SŁOWA KLUCZOWE

usługi publiczne, koprodukcja, ekonomia społeczna

KEYWORDS

social economy, co-production, public services

STRESZCZENIE

W reakcji na krytykę dominującego w ostatnich dziesięcioleciach rynkowego paradygmatu usług publicznych, rozwijają się koncepcje proponujące korektę modelu rynkowego lub odejście od niego na rzecz całkowicie nowych wzorców funkcjonowania administracji usługowej. Do pierwszej kategorii można zaliczyć promowanie udziału podmiotów ekonomii społecznej w zapewnieniu usług publicznych, podczas gdy drugi kierunek reprezentuje zwłaszcza koncepcja obywatelskiej koprodukcji usług publicznych. W artykule przedstawiono porównanie teoretycznych założeń obu wizji. Prowadzi ono do wniosku, że koprodukcja i udział przedsiębiorców społecznych w zapewnieniu usług publicznych to koncepcje nie tylko w wielu punktach zbieżne, ale też komplementarne.

ABSTRACT

The end of hegemony of market-based paradigm of public services enhanced theoretical debate on alternative models for public service delivery. One approach includes fostering participation of social economy actors in providing public services, while others are more focused on promoting the concept of citizens’ co-production in planning, financing and delivering public services. The article provides theoretical considerations on the relations between both concepts. Author concludes that, despite different assumptions and origin, both concepts offer complementary and consistent vision of more participatory and less profitoriented public service delivery.

LITERATURA / REFERENCES

Alford J. (2009). Engaging Public Sector Clients: From Service-Delivery to Co-production. Palgrave Macmillan.
Amin A., Cameron A., Hudson R. (2003). Placing the social economy. Routledge.
Brock K.L. (2010). „Capturing Complexity: The Ontario Government Relationship with the Social Economy Sector”, w: J. Quarter, L. Mook, S. Ryan (red.), Businesses with a Difference: Balancing the Social and the Economic. Toronto: University of Toronto Press.
Clark B.Y., Brudney J.L., Jang S.G. (2013). „Coproduction of government services and the new information technology: investigating the distributional biases”, Public Administration Review, 73(5).
Główny Urząd Statystyczny (2014). Centra integracji społecznej, zakłady aktywności zawodowej i warsztaty terapii zajęciowej w 2013 r. Warszawa.
Graefe P. (2007). „Social Economy Policies as Flanking Mechanisms for Neo-liberalism”, w: S. Lee i S. McBride (red.), Neo-Liberalism, State Power and Global Governance. Dordrecht: Springer.
Hausner J., Laurisz N., Mazur S. (2006), Przedsiębiorstwo społeczne – konceptualizacja, http://www.ekonomiaspoleczna.pl/files/ekonomiaspoleczna.pl/public/Biblioteka/2006.17.pdf.
Jakobsen M. (2012), „Can government initiatives increase citizen coproduction? Results of a randomized field experiment”, Journal of Public Administration Research and Theory, 23(1).
Montagut T. (2009). „The third sector and the policy process in Spain: the emergence of a new policy player”, w: J. Kendall (red.), Handbook on Third Sector Policy in Europe: Multi-level Processes and Organized Civil Society. Cheltenham.
Moulaert F., Ailenei O. (2005). „Social economy, third sector and solidarity relations: a conceptual synthesis from history to present”, Urban studies, 42(11).
Needham C. (2008). „Realising the Potential of Co-production: Negotiating Improvements in Public Services”, Journal of Social Policy and Society, 7(2).
Osborne S.P., Strokosch K. (2013). „It takes two to tango? understanding the Co-production of public services by integrating the services management and public administration perspectives:”, British Journal of Management, 24(S1).
Parks R.B., Baker P.C., Kiser L., Oakerson R., Ostrom E., Ostrom V. Wilson R. (1981). „Consumers as coproducers of public services: Some economic and institutional considerations”, Policy Studies Journal, 9(7).
Pestoff V., Osborne S.P., Brandsen T. (2006). „Patterns of co-production in public services: Some concluding thoughts”, Public Management Review, 8(4).
Rosenbloom D.H., Gong T. (2013). „Coproducing „Clean” Collaborative Governance: Examples from the United States and China”, Public Performance & Management Review, 36(4).
Quarter J., Mook L., Ryan S. (2012). Businesses with a Difference: Balancing the Social and the Economic. Toronto: University of Toronto Press.
Schimanek T., Kunysz-Syrytczyk B. (2014), Podręcznik stosowania klauzul społecznych w zamówieniach publicznych. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
Smith G. (2005). „Green citizenship and the social economy”, Environmental Politics, 14(2).
Sześciło D. (2015). Samoobsługowe państwo dobrobytu. Czy obywatelska koprodukcja uratuje usługi publiczne? Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Watson V. (2014). „Co-production and collaboration in planning – The difference”, Planning Theory & Practice, 15(1).
Whitaker G.P. (1980). „Coproduction: Citizen participation in service delivery”, Public Administration Review, 40(3).

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Sześciło D. (2015). „Koprodukcja a ekonomia społeczna. Alternatywa rozłączna czy komplementarność?”, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 79-87.