PES-022018-04-KG

Monetyzacja efektów społecznych
Monetization of social effects

do pobrania/download PDF

Jakub Głowacki
Katedra Gospodarki Publicznej
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
ul. Rakowicka 16, 31-510 Kraków
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2018.2.04

SŁOWA KLUCZOWE

oddziaływanie społeczne, monetyzacja, metoda kosztów podróży, metoda cen hedonicznych, metoda wyceny warunkowej, metoda transferu korzyści

KEYWORDS

social impact, monetization, travel cost method, hedonic pricing method, conditional valuation method, benefit transfer method

STRESZCZENIE

Jedną z kluczowych barier rozwoju sektora ekonomii społecznej w Polsce jest brak powszechnej wiedzy i umiejętności w zakresie skutecznego i systematycznego mierzenia dokonań. Jest to o tyle istotne, że – mimo zwiększającej się świadomości społecznej w zakresie korzyści generowanych przez ten sektor – wciąż artykułowane są zastrzeżenia dotyczące racjonalności wspierania przedsięwzięć społecznych. Sposobem na wymierną i skuteczną prezentację efektów działalności społecznej jest monetyzacja tych efektów, czyli nadanie im wartości pieniężnej. W niniejszym artykule dokonano przeglądu literatury związanej z wyceną dóbr nierynkowych, wypracowanych w obszarze ekologii oraz zasygnalizowano potencjalne możliwości adaptacji tego typu metod w obszarze ekonomii społecznej. Wnioski te mogą być wykorzystane do prowadzenia dalszych badań empirycznych, a także do budowy nowych metod i narzędzi oceny oddziaływania społecznego.

ABSTRACT

One of the key barriers to the development of the social economy sector in Poland is the lack of common knowledge and skills in the effective and systematic measurement of achievements. This is important because despite the growing public awareness of the benefits generated by this sector, there are still some reservations about the rationality of supporting social enterprises. The way to measurable and effective presentation of the effects of social activities is to monetise these effects, that is, to give them a monetary value. This article reviews literature related to the valuation of non-market goods developed in the area of ecology and indicates the potential for adaptation of this type of methods in the area of social economy. These conclusions can be used to conduct further empirical research as well as to build new methods and tools for social impact assessment.

LITERATURA / REFERENCES

Alberini A., Cooper J. (2000). Applications of the contingent valuation method in developing countries. A survey. Roma: FAO Food and Agriculture Organization of the United Nations.
Arrow K.J., Solow R., Portney P., Learmer E., Radner R. (1993). „Report of the NOAA Panel on Contingent Valuation”, Federal Register, nr 58(10), s. 4602–4614.
Bartczak A., Buszko-Briggs M., Żylicz T. (2005). Wycena wartości lasów w Polsce. Maszynopis niepublikowany. Bartczak A., Czajkowski M., Kopańska A., Markowska A., Żylicz T. (2011). Wartości nierynkowych korzyści z lasów. Metody wyceny oraz zastosowanie wyników w analizach ekonomicznych. Warszawa: POLFOREX, http://www.polforex.wne.uw.edu.pl/docs/przewodnik_v3_final.pdf (dostęp: 19.12.2018).
Bateman I. (1993). Evaluation of the environment: a survey of revealed preference techniques. Working Paper No. 93-06. London: Centre for Social and Economic Research on the Global Environment.
Bateman I., Willis K.G. (1999). Valuing Environmental Preferences: Theory and Practice of the Contingent Valuation Method in the US, EU and developing Countries. Oxford: Oxford University Press.
Bowen H.R. (1943). „The interpretation of voting in the allocation of economic resources”, Quarterly Journal of Economics, nr 58, s. 27–48.
Boyle K.J. (2004). „Contingent valuation in practice”, w: P. A. Champ, K. J. Boyle, T. C. Brown (red.), A primer on nonmarket valuation. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
Brown G., Mendelsohn R. (1984). „The Hedonic Travel Cost Method”, The Review of Economics and Statistics, Vol. 66, No. 3, s. 427–433.
Carson R.T. (2011). Contingent Valuation. A Comprehensive Bibliography and History. Cheltenham: Edward Elgar Publishing Inc.
Ciriacy-Wantrup S.V. (1947). „Capital returns from soil-conservation practices”. Journal of Farm Economics, nr 29, s. 1181–1196.
Clawson M, Knetsch J. (1966). Economics of Outdoor Recreation. Baltimore: John Hopkins University Press.
Costanza R., d’Arge R., de Groot R., Farber S. (1997). „The value of the world’s ecosystem services and natural capital”, Nature, nr 387, s. 253–260.
Frączek M., Laurisz N. (2012). „Ekonomia społeczna a rynek pracy”, w: M. Frączek, S. Mazur, J. Hausner (red.), Wokół ekonomii społecznej (s. 157–176). Kraków: MSAP UEK.
Geodecki T. (2014). „Innowacje a wzrost gospodarczy”, w: T. Geodecki, Ł. Mamica (red.), Polityka innowacyjna. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Głowacki J. (2015). „Wartość w ekonomii społecznej”,  Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 60–68.
Hanemann W.M. (1994). „Valuing the environment through contingent valuation”, The Journal of Economic Perspectives, nr 4, s. 19–43.
Hotelling H. (1949). An Economic Study of The Monetary Evaluation of Recreation In the National Parks. Washington: Letter.
Kolasa K. (2012). Optymalna alokacja zasobów w ochronie zdrowia. Warszawa: Wolters Kluwer.
Loomis J. (2001). „Contingent valuation methodology and the us institutional framework”, w: I. J. Bateman, K.G. Willis (red.), Valuing environmental preferences. New York: Oxford University Press.
Markowska A., Żylicz T. (1999). „Costing an international public good: The case of the Baltic Sea”, Ecological Economics, nr 30, s. 301–316.
Oczkowski E. (1994). „A Hedonic Price Function for Australian Premium Table Wine”, Australian Journal of Agricultural Economics, nr 38/1, s. 93–110.
Pacut A. (2015). „Rozwój przedsiębiorczości społecznej – istota i kierunki analizy”, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 7–20.
Randall A. (1994). „A Difficulty with the Travel Cost Method”, Land Economics, nr 70/1, s. 88–96.
Rosenthal D.H. (1987). „The Necessity for Substitute Prices in Recreation Demand Analyses”, American Journal of Agricultural Economics, nr 69, s. 828–837.
Schumpeter J.A. (1995). Kapitalizm, socjalizm, demokracja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tomczyk E., Widłak M. (2010). „Konstrukcja i własności hedonicznego indeksu cen mieszkań dla Warszawy”, Bank i Kredyt, nr 41/1, s. 99–128.
Żylicz T. (2013). Wycena usług ekosystemów leśnych, referat przedstawiony na konferencji pt. „Lasy jako czynnik rozwoju cywilizacji: współczesna i przyszła wartość lasów”, 15 października.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Głowacki J. (2018). „Monetyzacja efektów społecznych”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 33-40, https://doi.org/10.15678/ES.2018.2.04.
 

 

PES-012018-05-MB

Ekonomia współdzielenia w opinii urzędników i przedsiębiorców województwa świętokrzyskiego – wnioski z badań empirycznych
Sharing economy in the opinion of officials and entrepreneurs of the Świętokrzyskie Province: Conclusions from empirical research

do pobrania/download PDF

Marcin Banaszek
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2018.1.05

SŁOWA KLUCZOWE

ekonomia współdzielenia, ekonomia społeczna, rozwój, miasto, konsumpcjonizm

KEYWORDS

sharing economy, social economy, development, city, consumption

STRESZCZENIE

Ekonomia współdzielenia jest zjawiskiem społeczno-ekonomicznym polegającym na bezpośrednim świadczeniu usług przez ludzi, współtworzeniu oraz współużytkowaniu dostępnych zasobów. Jej głównym celem jest przejście z własności na dostęp. Celem artykułu jest przedstawienie ekonomii współdzielenia w kontekście miejskiej problematyki w świadomości urzędników i przedsiębiorców województwa świętokrzyskiego. W badaniach, które miały charakter zarówno jakościowy, jak i ilościowy, zastosowano metodę sondażu diagnostycznego i dwie techniki badawcze: technikę wywiadu pogłębionego i technikę ankiety. Narzędziami, jakimi posłużono się w celu przeprowadzenia
badań, były kwestionariusz wywiadu i kwestionariusz ankiety. Ekonomia współdzielenia jest zjawiskiem relatywnie słabo rozwiniętym w województwie świętokrzyskim. Zaufanie jest jednym z newralgicznych czynników, które umożliwiają funkcjonowanie ekonomii współdzielenia.

ABSTRACT

Sharing economy is a socio-economic phenomenon consisting in the direct provision of services by people, co-creation and sharing of available resources. Its main purpose is to move from ownership to access. The purpose of the article is to present the phenomenon of sharing economy in the context of urban issues in the awareness of officials and entrepreneurs of the Świętokrzyskie Province. In the tests, which were both qualitative and quantitative, the method of diagnostic survey and two research techniques were used: in-depth interview technique and survey technique. The tools used to conduct the research are an interview questionnaire and a questionnaire. The sharing economy is a relatively low developed area in the Świętokrzyskie province. Confidence is one of the critical factors that enable the functioning of the sharing economy.

LITERATURA / REFERENCES

Banaszek M. (2016). „Ekonomia współdzielenia jako alternatywny kierunek rozwoju miast”, Ekonomia Społeczna, nr 1, Kraków: MSAP UEK.
Botsman R., Rogers R. (2010). What’s Mine is Yours. The rise of collaborative consumption. New York: Harper Collins Publishers.
Dorda K. (2015). „Sharing city”, Magazyn Miasta, nr 1(9).
Hamari J., Sjoklint M., Ukkonen A. (2015). „The Sharing Economy: Why People Participate in Collaborative Consumption”, Journal of Association for Information Science and Technology, vol. 67, nr 9.
Maffesoli M. (2008). Czas plemion. Schyłek indywidualizmu w społeczeństwach ponowoczesnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Petropoulos G. (2017). An Economic Review of the Collaborative Economy, http://bruegel.org/2017/02/an-economic-review-of-the-collaborative-economy (data dostępu:01.06.2018).
Rifkin J. (2016). Społeczeństwo zerowych kosztów krańcowych. Warszawa: Studio EMKA.
Sundararajan A. (2014), Peer-to-peer Businesses and the Sharing (Collaborative) Economy: Overview, Economic Effects and Regulatory Issue, http://smallbusiness.house.gov/uploadedfiles/1-15-2014_revised_sundararajan_testimony.pdf (data dostępu: 29.05.2018).

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Banaszek M. (2018). „Ekonomia współdzielenia w opinii urzędników i przedsiębiorców województwa świętokrzyskiego – wnioski z badań empirycznych”, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 57-67, https://doi.org/10.15678/ES.2018.1.05.
 

 

PES-022018-05-MZ

Scenariusze dostosowawcze sektora ekonomii społecznej do realiów czwartej rewolucji przemysłowej
Adjustment scenarios of the social economy sector to the realities of the fourth industrial revolution

do pobrania/download PDF

Marcin Zawicki
Katedra Administracji Publicznej
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
ul. Rakowicka 16, 31-510 Kraków
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2018.2.05

SŁOWA KLUCZOWE

czwarta rewolucja przemysłowa, ekonomia społeczna, scenariusze rozwoju, polityka publiczna

KEYWORDS

4th Industrial Revolution, social economy, development scenarios, public policy

STRESZCZENIE

Czwarta rewolucja przemysłowa wywołuje głębokie zmiany w każdym sektorze gospodarki  i w społeczeństwie. Jej skutki będą też odczuwalne przez podmioty ekonomii społecznej. Celem artykułu jest nakreślenie scenariuszy określających stopień dostosowania się organizacji ekonomii społecznej w Europie do przemian technologicznych dokonujących się w ramach czwartej rewolucji przemysłowej. Na podstawie studiów literaturowych oraz heurystycznej metody scenariuszowej sformułowano trzy scenariusze dostosowawcze podmiotów ekonomii społecznej do nowych realiów – reaktywny, adaptacyjny i antycypacyjny. Realizacja określonych scenariuszy będzie miała wpływ na przyszłość każdego podmiotu ekonomii społecznej, jak i całego sektora.

ABSTRACT

The 4th Industrial Revolution causes profound changes in every sector of the economy and in society. Its effects will also be felt by social economy entities. The aim of the article is to sketch scenarios determining the degree of adaptation of the social economy entities in Europe to the technological changes taking place as part of the 4th Industrial Revolution. On the basis of literature studies and the heuristic scenario method, three adaptation scenarios of social economy entities to new realities were formulated – reactive, adaptive and anticipating. The implementation of specific scenarios will affect the future of every social economy entity as well as the entire sector.

LITERATURA / REFERENCES

Baldassari P., Roux J.D. (2017). „Industry 4.0: Preparing for the Future of Work”, People and Strategy, vol. 40, iss. 3, Summer, s. 20–23.
Brekelmans M. (2016). „Industry 4.0 will disrupt existing markets and usher in change”, China Bussiness Review, July 8, https://www.chinabusinessreview.com/industry-4-0-will-disrupt-existing-marketsand-usher-in-change/.
Buhr D. (2015). Social Innovation Policy for Industry 4.0. Bonn: Friedrich-Ebert-Stiftung.
Chui M., Manyika J., Miremadi M. (2016). „Where machines could replace humans – and where they can’t (yet)”, McKinsey Quarterly, June, http://www.mckinsey.com/business-functions/digital-mckinsey/our-insights/where-machines-could-replacehumans-and-where-they-cant-yet.
Csath M. (2018). „Competitiveness Based on Knowledge and Innovation Possibilities of Increasing Budget Revenues in the Era of Digitalisation and Robotisation”, Public Finance Quarterly, no 1, s. 64–79.
Deskoska E., Vlčková J. (2018). „The Role of Technological Change in Income Inequality in the United States”, Acta Oeconomica Pragensia, nr 26(1), s. 47–66.
Drath R., Horch A. (2014). „Industrie 4.0: Hit or Hype?”, IEEE Industrial Electronics Magazine, nr 8(2), s. 56–58.
Eberhard B. (2017). „Smart work: The transformation  of the labour market due to the fourth industrial revolution (I4.0)”, International Journal of Business and Economic Sciences Applied Research, vol. 10(3), s. 47–66.
European Commission (2018). Council backs Commission’s plans to invest €1 billion in world-class European supercomputers. Press release IP/18/5864, 28 September. Brussels, http://europa.eu/rapid/pressrelease_IP-18-5864_en.htm.
Komisja Europejska (2015). Strategia jednolitego rynku cyfrowego dla Europy. Komunikat Komisji do Parlamentu  Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, 6.5.2015, COM(2015) 192 final. Bruksela.
Kuruczleki É., Pelle A., Laczi R., Fekete B. (2016). „The Readiness of the European Union to Embrace the Fourth Industrial Revolution”, Management, nr 11(4), s. 327–347.
Liao Y., Deschamps F., Loures E., Ramos L. (2017). „Past, present and future of Industry 4.0 – a systematic literature review and research agenda proposal”, International Journal of Production Research, vol. 55, no. 12, s. 3609–3629.
Liger Q., Stefan M., Britton J. (2016). Social Economy: Study. Brussels: Directorate-General for Internal Policies, European Parliament. Maynard A. (2015). „Navigating the fourth industrial revolution”, Nature Nanotechnology, nr 10(12), s 1005–1006.
Manyika J., Lund S., Chui M., Bughin J., Woetzel J., Batra P., Ko R., Sanghvi S. (2017). Jobs Lost, Jobs Gained: Workforce Transitions In A Time Of Automation. San Francisco: McKinsey Global Institute.
Monzón J., Chaves R. (2012). The European Social Economy. Brussel: European Economic and Social Committee.
OECD (2013). Job Creation Through the Social Economy and Social Entrepreneurship. Programme on Local Economic and Employment Development. Paris: OECD Publishing.
Selusi Project (2010). Social Enterprises, Worth a Closer Look. Early Insights, Issue 7, Fourth Quarter.
Sun M. (2018). The Impacts of the Fourth Industrial Revolution on Jobs and the Future of the Third Sector. NICVA, http://www.nicva.org/sites/default/files/d7content/attachments-articles/the_impact_of_the_4th_industrial_revolution_on_jobs_and_the_sector.pdf.
WEF (2016). The Future of Jobs: Employment, Skills and Workforce Strategy for the Fourth Industrial Revolution. Geneva: World Economic Forum, http://www3.weforum.org/docs/WEF_Future_of_Jobs.pdf.
Węsierska-Chyc L. (2013). „Gospodarka społeczna to nie sektor”, Ekonomia Społeczna, nr 3(8), s. 9–23.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Zawicki M. (2018). „Scenariusze dostosowawcze sektora ekonomii społecznej do realiów czwartej rewolucji przemysłowej”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 41-49, https://doi.org/10.15678/ES.2018.2.05.
 

 

PES-022018-06-JSS

Kultura jako element ekonomii społecznej
Cultural sector as a part of social economy

do pobrania/download PDF

Joanna Sanetra-Szeliga
Katedra Historii Gospodarczej i Społecznej
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
ul. Rakowicka 27, 31-510 Kraków
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2018.2.06

SŁOWA KLUCZOWE

sektor kultury, dobra i usługi kulturalne i kreatywne, kapitał społeczny, kapitał ludzki, dobra i usługi publiczne

KEYWORDS

cultural sector, cultural and creative goods and services, social capital, human capital, public goods and services

STRESZCZENIE

W świetle rosnącej świadomości społeczno-ekonomicznej roli kultury autorka analizuje dostępną wiedzę o ekonomiczno-społecznym potencjale kultury w kontekście założeń ekonomii społecznej. W szczególności pokazuje, że działania w sferze kultury produkują/posiadają wartości istotne z punktu widzenia ekonomii społecznej, oraz że kultura może pełnić funkcje przypisywane ekonomii społecznej. Przede wszystkim chodzi tu tworzenie miejsc pracy, integrację społeczną i przeciwdziałanie wykluczeniu, budowę kapitału społecznego i ludzkiego oraz oferowanie dóbr i usług publicznych. Potwierdza to tezę, że kultura może być jednym z ważnych obszarów ekonomii społecznej.

ABSTRACT

In the light of the growing awareness of the socio-economic role of culture, the author analyses the available knowledge about the socio-economic potential of culture in the context of social economy. In particular, the article shows that cultural activities produce / have values important from the point of view of the social economy and that culture can fulfil functions attributed to the social economy. Above all, it is about creating jobs, social integration and combating exclusion, building social and human capital, and offering public goods and services. This confirms the thesis that culture can be one of the important areas of social economy.

LITERATURA / REFERENCES

Adamiak P., Charycka B., Gumkowska M. (2016). Polskie organizacje pozarządowe 2015. Raport z badań. Warszawa: Stowarzyszenie Klon/Jawor.
Applejuice Consultants (2008). Social Impact of Heritage Lottery Funded Projects. Evaluation Report on Research Conducted for Heritage Lottery Fund during 2006–2007. Heritage Lottery Fund.
Becker G.S., Murphy K.M. (1988). „A Theory of Rational Addiction”, Journal of Political Economy, nr 96(4), s. 675–670.
Bendyk E., Hausner J., Kudłacz M. (2016). „Miasto-idea – nowe podejście do rozwoju miast”, w: J. Buzek, J. Hausner, M. Kudłacz i in. (red.), Open Eyes Book, Open Eyes Economy Summit (s. 119–167). Kraków: Fundacja GAP.
Biuro Badań Społecznych Question Mark (2018). Wpływ projektów infrastrukturalnych z zakresu kultury zrealizowanych w Małopolsce na otoczenie społeczno-gospodarcze. Raport z badań. Kraków: Małopolskie Obserwatorium Rozwoju Regionalnego, Departament Polityki Regionalnej UMWM.
Chojnicki Z. (2008). „Rozwój społeczno-ekonomiczny i jego aspekty aksjologiczne”, w: J. J. Parysek, T. Stryjakiewicz (red.), Region społeczno-ekonomiczny i rozwój regionalny (s. 21–36). Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe.
Costantini A. (2018). Social Economy Enterprises and Cultural and Creative Industries: Observations and Best Practices. Bruxelles: Diesis Coop scrl-fs.
Cwi D. (1980). „Public support of the arts: three arguments examined”, Journal of Cultural Economics, nr 4(2), s. 39–62.
Frączak P., Wygnański J.J. (2008). Polski model ekonomii społecznej – rekomendacje dla rozwoju. Warszawa: Fundacja Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych, http://www.ekonomiaspoleczna.pl/files/ekonomiaspoleczna.pl/public/Biblioteka/2008.46.pdf (dostęp: 23.01.2019).
Frey B. (1997). „Evaluating Cultural Property: The Economic Approach”, International Journal of Cultural Property, nr 6(2), s. 231–246.
Goss K. (2001). Better Together. The report of Saguaro Seminar: Civic Engagement in America. Cambride, MA: John F. Kennedy School of Government, Harvard University.
GUS (2018). Rola sektora non-profit w dostarczaniu usług społecznych w latach 2014-2016. Analizy statystyczne. Warszawa: GUS, US w Krakowie, https://stat.gov.pl/download/gfx/portalinformacyjny/pl/defaultaktualnosci/5490/14/1/1/rola_sektora_non-profit_w_dostarczaniu_uslug_w_latach_2014-2016.pdf (dostęp: 18.12.2018).
Hausner J. (2008). „Ekonomia społeczna jako kategoria rozwoju”, w: J. Hausner (red.), Ekonomia społeczna a rozwój (s. 9–25). Kraków: MSAP UEK.
Karwińska A. (2013). „Kulturowe podłoże formowanie się kapitału ludzkiego”, w: J. Hausner, A. Karwińska, J. Purchla (red.), Kultura a rozwój (s. 307–326). Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
Liepe W.D. (1984). „Value and meaning in cultural resources”, w: H. Cleere (red.), Approaches to Archaeological Heritage: A Comparative Study of World (s. 1–11). Cambridge: Cambridge University Press.
Maeer G., Killick T. (2013). Values and Benefits of Heritage: A Research Review. London: Heritage Lottery Fund.
Matarasso F. (1997). Use Or Ornament? Strout: Comedia.
Murzyn-Kupisz M. (2012). „Spojrzenie na wartość obiektów zabytkowych z perspektywy ekonomiki kultury”, w: B. Szmygin (red.), Wartościowanie w ochronie i konserwacji zabytków (s. 135–150). Warszawa-Lublin: Polski Komitet Narodowy ICOMOS, Politechnika Lubelska.
Murzyn-Kupisz M., Działek J. (2013). „Cultural Heritage in Building and Enhancing Social Capital”, Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development, nr 3(1), s. 35–54, https://doi.org/10.1108/20441261311317392 (dostęp: 18.12.2018).
Oldenburg R. (1989). The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Community Center, Beauty Parlors, General Stores, Bars, Hangouts, and How They Get You Through the Day. New York: Paragon House.
Pine II B.J., Gilmore J.H. (2011). Experience Economy: Update Edition. Boston, MA: Harvard Business Review Press.
Randall M. (2002). „Assessing Values in Conservation Planning: Methodological Issues and Choices”, w: M. de la Torre (red.), Assessing The Values of Cultural Heritage (s. 5–30). Los Angeles: The Getty Conservation Institute, https://www.getty.edu/conservation/publications_resources/pdf_publications/pdf/assessing.pdf (dostęp: 18.12.2018).
Rosemberg C. i in. (2011). Assessment of the Social Impact of Volunteering in HLF-funded Projects: Yr. 3. BOP Consulting.
Sanetra-Szeliga J., Jagodzińska K. (2017). Potencjał dziedzictwa. Społeczno-gospodarcze przykłady z Europy Środkowej. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury.
The Allen Consulitng Group (2005). Priceless: The Value of Historic Heritage in Australia. Research Report 2. Sydney: Heritage Chairs and Officials of Australia and New Zealand.
Throsby D. (2006). „Introduction and Overview”, w: V. Ginsburgh, D. Throsby (red.), Handbook of the Economics of Art and Culture. Vol. 1 (s. 3–20). Amsterdam: North-Holland.
Throsby D. (2010). Ekonomia i kultura. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
Throsby D. (2011). „Ekonomika kultury i polityka kulturalna, co łączy te dziedziny”, w: B. Jung (red.), Ekonomika kultury. Od teorii do praktyki (s. 33–44). Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
Zipsane H. (2006). Local and Regional Development through Heritage Learning. PASCAL Observatory.
Zipsane H. (2011). „The Vision and Illusion of Lifelong Learning Solutions through Untraditional Partnerships”, w: P. Kearns, S. Kling, C. Gunneriusson Wistman (red.), Heritage, Regional Development and Social Cohesion (s. 179–192). Jamtli: Jamtli förlag.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Sanetra-Szeliga J. (2018). „Kultura jako element ekonomii społecznej”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 50-58, https://doi.org/10.15678/ES.2018.2.06.