PES-022018-07-EM

Ekonomia społeczna jako ważne ogniwo reintegracji zawodowej osób z niepełnosprawnościami w Polsce
Social economy as an important element of professional reintegration of people with disabilities in Poland

do pobrania/download PDF

Ewa Mynarska
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
Wydział Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2018.2.07

SŁOWA KLUCZOWE

ekonomia społeczna, rynek pracy osób niepełnosprawnych, aktywizacja zawodowa

KEYWORDS

social economy, labour market of disabled people, professional activation

STRESZCZENIE

Osoby niepełnosprawne są szczególnie narażone do wykluczenie społeczne i zawodowe. Trudna sytuacja osób z niepełnosprawnością na ryku pracy skłania do zmiany polityki społecznej i przybrania kierunku rozwiązań ekonomii społecznej. Z danych na temat rynku pracy osób niepełnosprawnych oraz z analizy literatury na temat działalność podmiotów ekonomii społecznej w Polsce wynika, że podmioty ekonomii społecznej nie są skutecznym narzędziem aktywizacji osób niepełnosprawnych na rynku pracy.

ABSTRACT

The disabled people are particularly susceptible to different forms of exclusion, both social and professional. Such troublesome situation not only triggers some changes in social politics, but also it diverts into finding new solutions in the realm of social economy. Data on the situation of disabled people on the labor market and the presented literature show that social economy entities are not an effective tool for activating disabled people in the labour market.

LITERATURA / REFERENCES

Bąba W. (2015). Analiza i ocena polskiego systemu zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych (2018a). Osoby niepełnosprawne na rynku pracy. Warszawa: MRPiPS, http://www.niepelnosprawni.gov.pl/container/niepelnosprawnosc-w-liczbach/rynek-pracy/Osoby%20niepelnosprawne%20na%20rynku%20pracy.pdf (dostęp: 11.09.2018).
Biuro Pełnomocnika ds. Osób Niepełnosprawnych (2018b). Dane od wojewodów dotyczące zakładów pracy chronionej i stanu zatrudnienia, http://www.niepelnosprawni.gov.pl/container/niepelnosprawnosc-w-liczbach/rynek-pracy/zpch/ZPCH--II%20polr%202017.xls (dostęp: 13.09.2018).
Biuro Pełnomocnika ds. Osób Niepełnosprawnych (2018c). Dane od wojewodów dotyczące liczby zakładów aktywności zawodowej i stanu zatrudnienia, http://www.niepelnosprawni.gov.pl/container/niepelnosprawnosc-w-liczbach/rynek-pracy/zaz/ZAZ%2023.04.2018.xlsx (dostęp: 15.09.2018).
Boni M. (2008). Ekonomia społeczna – nowe szanse? Gdańska Konferencja Ekonomii Społecznej, 26 czerwca, http://www.ekonomiaspoleczna.pl/files/ekonomiaspoleczna.pl/public/gk/panele/GKES_plenarna_MBoni_ekonomia_spoleczna_nowe_szanse.pdf (dostęp: 5.12.2016).
Bryski A. (2006). Organizacje pozarządowe wobec zatrudnienia osób niepełnosprawnych, Ułatwienie wchodzenia i powrotu osób niepełnosprawnych na rynek pracy. Warszawa: Wydawnictwo ZORON.
Filek J. (2018). „Odpowiedzialne wsparcie edukacyjne”, w: M. Perdeus-Białek (red.), Odpowiedzialne wsparcie a zrównoważony rozwój. Kraków: Dział ds. Osób Niepełnosprawnych Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Franczak M. (2016). Zatrudnienie wspomagane. Zatrudnienie wspomagane w pytaniach i odpowiedziach. Praktyczny przewodnik dla pracodawców, http://www.wmson.eu/media/wydawnictwa/Broszura%20ZW%202016.pdf (dostęp: 19.09.2018).
Garbat M. (2005). „Przełamywanie barier osób niepełnosprawnych w zatrudnieniu na przykładzie działań podejmowanych w nowych krajach członkowskich Unii Europejskiej”, Aktywizacja Zawodowa Osób Niepełnosprawnych, nr 4, s. 81–102.
Giermanowska E. (2014). „Zatrudniając niepełnosprawnych. Dobre praktyki i uwarunkowania zmian”, w: B. Gąciarz, S. Rudnicki (red.), Polscy niepełnosprawni – od kompleksowej diagnozy do nowego modelu polityki społecznej. Kraków: Wydawnictwo Akademii Górniczo-Hutnicza im. S. Staszica w Krakowie.
Grewiński M. (2009). „Ekonomia społeczna – pojęcia, uwarunkowania, dorobek międzynarodowy”, w: A. Austen-Tynda (red.), Ekonomia społeczna – wybrane problemy i metody ich rozwiązywania. Katowice: Fundacja Regionalnej Agencji Promocji Zatrudnienia.
GUS (2017). Centra integracji społecznej, kluby integracji społecznej, zakłady aktywności zawodowej i warsztaty terapii zajęciowej w 2016 r. Notka informacyjna, 13 listopada. Warszawa: GUS.
GUS (2018). Centra integracji społecznej, kluby integracji społecznej, zakłady aktywności zawodowej i warsztaty terapii zajęciowej w 2017 r. Informacja sygnalna, 21 grudnia. Warszawa: GUS.
Konwencja Organizacji Narodów Zjednoczonych z dnia 13 grudnia 2006 r. o prawach osób niepełnosprawnych, Dz.U. 2012 poz. 1169.
KPRES (2014). Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej. Załącznik do uchwały nr 164 Rady Ministrów z dnia 12 sierpnia 2014 r. w sprawie przyjęcia programu pod nazwą „Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej”, M.P. 2016 poz. 811.
MRPiPS (2018). Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej na lata 2014–2023. Ekonomia Solidarności Społecznej. Warszawa: MRPiPS, http://www.ekonomiaspoleczna.gov.pl/download/files/EKONOMIA%20SPOLECZNA/aktualizacja_KPRES/Projekt_KPRES.pdf (dostęp:19.09.2018).
Podgórska-Jachnik D. (2014). Praca socjalna z osobami z niepełnosprawnością i z ich rodzinami. Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich.
Ratajczyk W. (2005). „Osoby niepełnosprawne a wykluczenie społeczne – bariery dostępu do pracy”, w: L. Frąckiewicz (red.), Wykluczenie społeczne. Katowice: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach.
Skąpski M. (2006). Ochronna funkcja prawa pracy w gospodarce rynkowej. Kraków: ZAKAMYCZE.
SOWES (2017). Standardy Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej. Warszawa: MRPiPS, http://www.ekonomiaspoleczna.gov.pl/download/files/AKSES/dokumenty_do_naboru_2017_18/Standardy_OWES_ost.pdf (dostęp: 29.09.2018).

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Mynarska E. (2018). „Ekonomia społeczna jako ważne ogniwo reintegracji zawodowej osób z niepełnosprawnościami w Polsce”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 59-66, https://doi.org/10.15678/ES.2018.2.07.
 

 

PES-022018-08-MZ

Rola ekonomii społecznej w procesie implementacji neoweberowskiego modelu państwa
Role of social economy in process of implementing the neo-weberian model of the state

do pobrania/download PDF

Michał Żabiński
Katedra Administracji Publicznej
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
ul. Rakowicka 16, 31-510 Kraków
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2018.2.08

SŁOWA KLUCZOWE

ekonomia społeczna, neoweberyzm, model neoweberowski, zaufanie, nierówności społeczne

KEYWORDS

social economy, neo-weberism, neo-Weberian model, trust, social inequalities

STRESZCZENIE

Celem artykułu jest analiza wpływu ekonomii społecznej na implementację neoweberowskiego modelu zarządzania publicznego. W oparciu o przegląd literatury przedmiotu sformułowano postulat zależności pomiędzy nierównościami społecznymi, zaufaniem a możliwością zmiany systemu zarządzania publicznego. Dysfunkcje obecnego modelu państwa doprowadziły do ograniczenia jego roli na rzecz rynków, co spowodowało gwałtowny wzrost nierówności społecznych oraz spadek zaufania obywateli wobec demokratycznego państwa prawa. Kształtująca się obecnie koncepcja neoweberowskiego modelu zarządzania publicznego ma na celu wzmocnienie pozycji i roli państwa. W konkluzji artykułu wskazano, że elementem koniecznym zmiany paradygmatu zarządzania publicznego jest wytworzenie mechanizmów, które przywrócą zaufanie wobec instytucji państwa. W powyższym kontekście rozwój i wsparcie, ze strony państwa, dla sektora ekonomii społecznej może być właściwą drogą dla spełnienia tego warunku.

ABSTRACT

The purpose of the paper is to analyse the impact of the social economy on the implementation of the neo-weberian model of public governance. Based on a review of the literature, a postulate of the relationship between social inequalities, trust and the possibility to change the public management system was formulated. Dysfunctions of the current model of the state have led to a limitation of its role in favour of markets, which resulted in a sharp increase in social inequalities and a decline in citizens’ trust towards the democratic state of law. The emerging neo-weberian model of public governance is to strengthen the position and role of the state. In conclusion, the paper indicated that a necessary element of a paradigm shift in public governance is to create mechanisms that will restore trust in in the institution of the state. In this context, development and support from the state for the social economy sector may be an appropriate way to meet this condition.

LITERATURA / REFERENCES

Babones S.J. (2009). The International Structure of Income Its Implications for Economic Growth. Saarbrücken: VDM Publishing.
Barber B. (2007). Dżihad kontra McŚwiat. Warszawa: Muza.
Bell D. (2014). Kulturowe sprzeczności kapitalizmu. Warszawa: Aletheia.
Bjørnskov Ch. (2017). „Social Trust and Economic Growth”, w: E. Uslaner (red.), Oxford Handbook of Social and Political Trust, http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.2906280 (dostęp: 10.12.2018).
Bohdziewicz-Lulewicz M. (2013). „Kapitał społeczny i kultura zaufania”, Ekonomia Społeczna, nr 1(6), s. 83–88.
Crowly A., Rauch J., Seagrave S., Smith D. (1998). „Quantitative Cross-National Studies of Economic Development: A Comparison of the Economics and Sociology Literatures”, Studies in Comparative International Development, nr 33(2), s. 30-57, https://doi.org/10.1007/BF02687407.
Curtis T., Herbst J., Gumkowska M. (2016). „The social economy of trust: social entrepreneurship experiences in Poland”, Social Enterprise Journal, Vol. 6, No. 3, s. 194-209, DOI: 10.1108/17508611011088805.
Dabla-Norris E., Kochhar K., Suphaphiphat N., Ricka F., Tsounta E. (2015). „Causes and Consequences of Income Inequality: A Global Perspective”. IMF, DOI: http://dx.doi.org/10.5089/9781513555188.006.
Gagacki J. (2013). „Kapitał społeczny i kultura zaufania”, Ekonomia Społeczna, nr 1(6), s. 65–72.
Granovetter M. (1992). „The Sociological and Economic Approaches to Labor Market Analysis: A Social Structural View”, w: M. Granovetter, R. Swedberg (red.), The Sociology of Economic Life (s. 233–263). Boulder, San Francisco, Oxford: Westview Press.
Hardoon D. (2015). Wealth: Having it all and wanting more. Oxford: Oxfam Research Brief.
Herbst K. (2013). „Perspektywy ekonomii społecznej”, Ekonomia Społeczna, nr 1(6), s. 9–19.
Hirsch F. (1995). The social limits of growth. London: Routledge.
Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej na lata 2014–2023. Ekonomia Solidarności Społecznej (2018). Warszawa: MRPiPS.
Jelonek M. (2012). „Teorie socjologiczne a ekonomia społeczna”, w: M. Frączek, S. Mazur, J. Hausner (red.), Wokół ekonomii społecznej (s. 55–70). Kraków: MSAP UEK.
Kondratowicz A. (2013). Wolność gospodarcza. Pomiar, percepcja, zmiany instytucjonalne. Warszawa: TEP.
Krzyminiewska G. (2003). „Znaczenie zaufania w tworzeniu kapitału społecznego. Ekonomiczny i społeczny wymiar zjawiska”, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, z. 2, s. 221–227.
Lagarde Ch. (2014). Economic Inclusion and Financial Integrity, address at the Conference on Inclusive Capitalism, London, May 27, https://www.imf.org/external/np/speeches/2014/052714.htm (dostęp: 07.10.2018).
Lagarde Ch. (2015). Lifting the Small Boats, address at Grandes Conferences Catholiques, Brussels, June 17, https://www.imf.org/external/np/speeches/2015/061715.htm (dostęp 20.10.2018).
Mazur S. (2016). „Neoweberyzm – źródła, rozumienie, nurty”, w: Mazur S. (red.), Neoweberyzm w zarządzaniu publicznym. Od modelu do paradygmatu? (s. 15–27). Warszawa: Scholar.
Michalczyk T. (2004). „Nierówności społeczne a kryzys społeczno-moralny”, Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, nr 4, s. 9–26.
Możdżeń M. (2016). „Państwo – przeobrażenia i presja otoczenia”, w: S. Mazur (red.), Neoweberyzm w zarządzaniu publicznym. Od modelu do paradygmatu? (s. 93–113). Warszawa: Scholar.
Oramus M. (2016). „Analiza neoweberowskiego paradygmatu zarządzania publicznego”, w: S. Mazur (red.), Neoweberyzm w zarządzaniu publicznym. Od modelu do paradygmatu? (s. 147–168). Warszawa: Scholar.
Oxfarm (2017). An economy for the 99%. Oxford: Oxfam GB for Oxfam International.
Piketty T. (2015). Kapitał w XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo Krytyka Polityczna.
Pollitt C., Bouckaert G. (2011). Public Management Reform: A Comparative Analysis – New Public Management, Governance, and the Neo-Weberian State, 3rd ed. Oxford: Oxford University Press.
Reich R. (2015). Saving Capitalism: For the Many, Not the Few. New York: Knopf.
Sandel M. (2012). Czego nie można kupić za pieniądze. Warszawa: Kurhaus Publishing.
Shiller R.J. (2017). „Narrative Economics”, Cowles Foundation Discussion Papers, No. 23075, DOI: 10.3386/w23075.
Rhodes R.A.W. (2010). „Nowe współzarządzanie publiczne: rządzenie bez rządu”, Zarządzanie Publiczne, nr 4(14), s. 104–118.
Sundararajan A. (2017). The Collaborative Economy: Socioeconomic, Regulatory and Policy Issues. In-depth Analysis for the IMCO. Policy Department A: Economic and Scientific Policy, European Parliament.
Steiner A., Steinerowska S. (2013). „Przedsiębiorstwa społeczne w Wielkiej Brytanii – potencjał i możliwości działania”, Ekonomia Społeczna, nr 2(7), s. 44–57.
Szopa B. (2012). „Teorie ekonomiczne a ekonomia społeczna”, w: M. Frączek, S. Mazur, J. Hausner (red.), Wokół ekonomii społecznej (s. 11–34). Kraków: MSAP UEK.
Sztompka P. (2012). Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków: Znak.
Varvarigos D., Xin G. (2015). Social Interactions, the Evolution of Trust, and Economic Growth. Leicester: University of Leicester.
Wapshott N. (2013). Keynes kontra Hayek. Spór, który zdefiniował współczesną ekonomię. Warszawa: Studio Emka.
Wilkinson R. (2009). „The impact of inequality: empirical evidence”, w: S. Babones (red.), Social Inequality and Public Health. (s. 159–167). Bristol: Policy Press at the University of Bristol.
Wilkinson R., Pickett K. (2011). Duch równości. Tam gdzie panuje równość, nawet bogatszym żyje się lepiej. Warszawa: Czarna Owca.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Żabiński M. (2018). „Rola ekonomii społecznej w procesie implementacji neoweberowskiego modelu państwa”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 67-73, https://doi.org/10.15678/ES.2018.2.08.
 

 

PES-022018-09-KB

Instytucje finansowe i ubezpieczeniowe jako podmioty ekonomii społecznej w Galicji – zarys problematyki
Financial and insurance institutions as the social economy entities in Galicia: An overview

do pobrania/download PDF

Krzysztof Broński
Katedra Historii Gospodarczej i Społecznej
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
ul. Rakowicka 27, 31-510 Kraków
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2018.2.09

SŁOWA KLUCZOWE

Galicja, spółdzielczość kredytowa, towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych, ekonomia społeczna, kasy brackie

KEYWORDS

Galicia, credit cooperative, mutual insurance company, social economy, fraternity funds

STRESZCZENIE

Galicja była najbardziej zacofaną prowincją w monarchii habsburskiej. W strukturze społeczno-gospodarczej tego regionu dominowała ludność wiejska, utrzymująca się z niewielkich gospodarstw rolnych. Występujące w Galicji klęski żywiołowe, zwłaszcza powodzie i pożary, pogłębiały zubożenie społeczeństwa. Powstające podmioty ekonomii społecznej były próbą pomocy różnym grupom społecznym, w szczególności ludności wiejskiej. W szkicu przedstawiono genezę powstania oraz funkcjonowanie spółdzielczych instytucji finansowych oraz towarzystw ubezpieczeń wzajemnych w Galicji w drugiej połowie XIX w. Próba oceny rezultatów działalności spółdzielczych instytucji finansowych pokazała ich istotną rolę w przeciwdziałaniu lichwie i wspieraniu rozwoju drobnych gospodarstw rolnych oraz rzemiosła poprzez udostępnienie taniego kredytu. W latach 60. XIX w. w Krakowie powstało Towarzystwo Wzajemnych Ubezpieczeń „Florianka”. Instytucja ta przed I wojną światową była jednym z największych tego typu Towarzystw na świecie. Ponadto powstały i prowadziły działalność w Galicji Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń:
„Wisła”, „Dnister” i „Karpatia”.

ABSTRACT

Galicia was the most backward province in the Habsburg monarchy. In the socio-economic structure of this region, the rural population prevailed, sustaining itself on small farms. Natural disasters occurring in Galicia, especially floods and fires, deepened the impoverishment of the society. The emerging social economy entities were aimed at providing aid to various social groups, particularly the rural population. The essay presents the origins and the functioning of cooperative financial institutions and mutual insurance companies in Galicia in the second half of the 19th century. An attempt to assess the results of the activities of cooperative financial institutions showed their important role in counteracting usury and supporting the development of small farms and crafts by providing cheap credit. In the 1860s, the mutual insurance company „Florianka” was established in Kraków. On the eve of World War I this institution was one of the largest societies of this type in the world. In addition, mutual insurance companies „Wisła”, „Dnister” and „Karpatia” were established and operated in Galicia.

LITERATURA / REFERENCES

Basta J. (2013). Bankowość komunalna w Polsce w latach 1918–1948. Warszawa: NDAP.
Biskupski I. (1925). O ubezpieczeniach. Poznań: Fiszer i Majewski.
Buzek J. (1913). Administracja gospodarstwa społecznego. Lwów: Nakładem Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych.
Doerman A. (1911). Towarzystwo Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie 1861–1911. Księga pamiątkowa półwiekowej działalności. Kraków: W.L. Anczyc.
Górnicz A. (1976 ). Franciszek Stefczyk. Życie, poglądy, działalność. Warszawa: Zakład Wydawnictw CRS.
Michalski J. (red.) (1914). Polskie kooperatywy kredytowe i kasy oszczędności. Rozwój i stan obecny na obszarze ziem polskich. Lwów: Skład Główny w Księgarni Gubrynowicza i Syna we Lwowie.
Morawski W. (1998). Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku. Warszawa: MUZA SA.
Mroczka L. (1998). „Spółdzielczość kredytowa F.W. Raiffeisena w rolnictwie chłopskim w Galicji”, Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP w Krakowie, Prace Historyczne XIX, z. 193, s. 39–66.
Najdus W. (1971). „Zarys historii polskiego ruchu spółdzielczego w zaborze austriackim”, w: S. Inglot (red.), Zarys historii polskiego ruchu spółdzielczego, cz. I do 1918 r. (s. 149–232). Warszawa: Zakład Wydawnictw CRS.
Rybarski R. (1911). Organizacja kredytu przemysłowego w Galicji i Królestwie Polskim. Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Skodlarski J. (2010). Franciszek Stefczyk (1861–1924). Pionier spółdzielczości kredytowej. Łódź: Uniwersytet Łódzki. Sprawozdanie „Wisły” Ludowego Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń we Lwowie z działalności w szóstym i siódmym roku istnienia, tj. za czas od 1 stycznia 1914 do 31 grudnia 1914 i od 1 stycznia 1915 do 31 grudnia 1915 (b.r.w.). Nowy Sącz.
Twarecki L. (1928). Rola Kas Stefczyka w walce z lichwą na wsi. Lwów, Kraków, Warszawa: Wydawnictwo Zjednoczenia Związków Spółdzielni Rolniczych Rzeczypospolitej Polskiej.
Witalec R. (2008). Spółdzielczość kredytowa systemu Schulzego w Małopolsce w latach 1873–1939. Warszawa: Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego.
Zamoyski G. (2013). „Pracuj i oszczędzaj”. Kasy oszczędności w Galicji w latach 1844-1914. Rzeszów: Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej.
Żukowska H. (1989). „Powstanie i rozwój Kas Stefczyka”, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Lublin – Polonia, vol. XXIII, 13. Sectio H, s. 189–204.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Broński K. (2018). „Instytucje finansowe i ubezpieczeniowe jako podmioty ekonomii społecznej w Galicji – zarys problematyki”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 74-81, https://doi.org/10.15678/ES.2018.2.09.
 

 

PES-022018-12-PK

City lab a wdrażanie innowacji społecznych w mieście
City lab as a way to implement social innovation in urban areas

do pobrania/download PDF

Piotr Kopyciński
Katedra Gospodarki Publicznej
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
ul. Rakowicka 16, 31-510 Kraków
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2018.2.12

SŁOWA KLUCZOWE

city lab, living lab, innowacje społeczne

KEYWORDS

city lab, living lab, social innovation

STRESZCZENIE

W niniejszym artykule podjęto się próby połączenia dwóch zagadnień: obecnej już od pewnego czasu problematyki innowacji społecznych z tematem, który pojawił się stosunkowo niedawno – city lab. Celem rozważań jest ukazanie istoty city lab w kontekście wdrażania innowacji społecznych. Dla jego realizacji autor dokonał analizy literatury przedmiotu oraz prezentacji studium przypadku. Artykuł rozpoczyna przegląd rozumienia innowacji społecznych. Następnie autor opisuje istotę city lab, wskazując przy tym na aktorów i pełnione przez nich funkcje. Wreszcie ukazano związki między koncepcją living lab a city lab oraz zastosowanie tej drugiej w Krakowie. W prezentowanym ujęciu city lab jest platformą służącą wdrażaniu innowacji społecznych. Te ostatnie dotyczą długookresowego planowania rozwoju miasta, realizowanego przy współudziale różnych interesariuszy, z dominującą rolą użytkowników (mieszkańców) miasta jako głównych innowatorów oraz władz lokalnych pilnujących realności i legalności proponowanych rozwiązań. Prezentowane podejście wydaje się warte propagowania zarówno przez przedstawicieli nauki, jak i decydentów publicznych.

ABSTRACT

This article attempts to combine two issues: present for some time in the scientific discussion concept of social innovation with a topic that appeared relatively recently – city lab. The aim of the considerations is to show the essence of city lab in the context of implementing social innovations. For its implementation, the author made an analysis of the relevant literature on the subject. The article starts with a review of understanding of social innovations. Next, the essence of city lab is described, indicating the actors and their functions. Finally, the author points out the relationship between the title concepts. In the presented approach, the city lab is a platform for implementing social innovations. The latter relate to longterm urban development planning, implemented with the participation of various stakeholders, with the dominating role of the city users (residents) as the main innovators and local authorities, watching the reality and legality of the proposed solutions. The presented approach seems to be worth promoting both by representatives of science and public decision-makers.

LITERATURA / REFERENCES

Almirall E. (2009). Understanding innovation as a collaborative, co-evolutionary process. Doctoral Thesis. Esade – Escuela superior de administracion y direccion de Emperas.
Benson J.K. (1983). „A Framework for Policy Analysis”, w: D. Rogers, D. Whetten (eds.), Interorganisational Coordination: Theory, Research & Implementation. Iowa: Iowa State University Press.
BEPA (2011). Empowering People, Driving Change. Social Innovation in the European Union. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
Carayannis E.G., Campbell D.F.J. (2009). „’Mode 3’ and ‘Quadruple Helix’: toward a 21st century fractal innovation ecosystem”, International Journal of Technology Management, Vol. 46, No 3/4, s. 201–234.
Cosgrave E., Arbuthnot K., Tryfonas T. (2013). „Living Labs, Innovation Districts and Information Market places: A Systems Approach for Smart Cities”, Procedia Computer Science, Vol. 16, pp. 668–677.
Clark J. (2013). Working Regions: Reconnecting Innovation and Production in the Knowledge Economy. London/ New York: Routledge.
Kopyciński P. (2018). City lab as a platform for implementing urban innovation. The role of companies. 5th AIB-CEE Chapter Annual Conference Academy of International Business and Cracow University of Economics Krakow, 13st September.
Leminen S. (2013). „Coordination and Participation in Living Lab Networks”, Technology Innovation Management Review, November, s. 5–14.
Leminen S., Westerlund M. (2017). „Categorization of Innovation Tools in Living Labs”, Technology Innovation Management Review, January, Vol. 7, Iss. 1, s. 15–25.
Moroń D., Klimowicz M. (2015). „Podmioty ekonomii społecznej w procesie zarządzania innowacjami społecznymi, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 21–37, DOI:10.15678/ES.2015.1.02.
Mulgan G. (2012), „Social innovation theories: can theory catch up with practice”, w: H.-W. Franz, J. Hochgerner, J. Howaldt (eds.), Challenge social innovation: potentials for business, social entrepreneurship, welfare and civil society (s. 19–42). Heidelberg/ New York: Springer, Welfare and Civil Society.
Murray R., Caulier-Grice J., Mulgan G. (2010). The Open Book of Social Innovation. UK: NESTA.
Nyström A.G., Leminen S., Westerlund M., Kortelainen M. (2014). „Actor roles and role patterns influencing innovation in living labs”, Industrial Marketing Management, nr 43, s. 483–495.
OECD (2008). Podręcznik Oslo. Paris: OECD&EUROSTAT.
OECD (2011). OECD Guidelines for Multinational Enterprises. Paris: OECD Publishing.
Paskaleva K. (2015). „E-governance as an enabler of the smart city”, w: M. Deakin (ed.), Smart cities. Governing, modelling and analising the transition. Oxfordshire: Routledge.
Perjo L., Fredricsson Ch., Costa S.O. (2016). Public-Private-People Partnership in Urban Planning. Baltic Urban City Lab.
Portal Magiczny Kraków, http://krakow.pl (dostęp: 15.12.2018).
Scholl Ch., Kemp R. (2016). „City Labs as Vehicles for Innovation in Urban Planning Processes”, Urban Planning, Vol. 1, Iss. 4, s. 89–102.
Schumpeter J. (1960). Teorie rozwoju gospodarczego. Warszawa: PWN.
The Young Foundation (2012). Social Innovation Overview. A deliverable of the project: „The theoretical, empirical and policy foundations for building social innovation in Europe (TEPSIE)”, European Commission – 7th Framework Programme. Brussels: European Commission, DG Research.
Urb@exp Project, http://www.urbanexp.eu (dostęp: 15.08.2017).
Voytenko Y., McCormick K., Evans J., Schwila G. (2016). „Urban living labs for sustainability and low carbon cities in Europe: Towards a research agenda”, Journal of Cleaner Production, vol. 123, s. 45–54.
Wiktorska-Święcicka A., Moroń D., Klimowicz M. (2015). Zarządzanie innowacjami społecznymi. Difin: Warszawa.
www.socialinnovation2011.eu (dostęp: 13.12.2012).
World Bank & European Network of Living Labs (2014). Citizen-Driven Innovation: A Guidebook for City Mayors and Public Administrators. Brussels: World Bank & European Network of Living Labs.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Kopyciński P. (2018). „City lab a wdrażanie innowacji społecznych w mieście”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 98-105, https://doi.org/10.15678/ES.2018.2.12.